Zdrowie, medycyna

Dowiedz się więcej tutaj - Przejdź tutaj - Przejdź tutaj - Przeczytaj całość - Dowiedz się więcej tutaj - Zobacz pełną wersję - Przeczytaj całość - ">Zobacz pełną wersję - Przejdź tutaj - Przejdź tutaj
Stosowanie innych Sęków 17 października 2014, Doktor No comments ’’Leki mają ograniczoną przydatność w leczeniu bólów krzyża, a jednak – co jest zdumiewające – wielu pacjentów pobiera je regularnie, nie wyłączając pochodnych morfiny. Chorzy ci potrzebują tych leków tylko dlatego, że po prostu nie mogą się bez nich obejść”. Parish wyraża się krytycznie o lekarzach, którzy zalecają swym podopiecznym duże dawki leków uzależniających dlatego, że nie wiedzą jak ich leczyć. Słusznie uważa, że leki należy stosować zależnie od indywidualnych potrzeb pacjentów, a nie bezkrytycznie zapisywać te same preparaty każdemu bez względu na jego chorobę. Zdaniem Parisha długotrwałe stosowanie leków stanowi największą przeszkodę na drodze do właściwego leczenia. Parish klasyfikuje leki stosowane w bólach krzyża w zależności od tego, czy łagodzą ból, ograniczają proces zapalny, zmniejszają napięcie mięśni czy wpływają na stan psychiczny chorego. Wskazuje on na to, że żaden z leków wchodzących w skład wymienionych grup nie jest wolny od ujemnych działań ubocznych. Chociaż więc Paracetamol nie ma szkodliwego wpływu na błonę śluzową żołądka, tak jak aspiryna czy też niesteroidowe leki przeciwzapalne, to nie zmniejsza stanu zapalnego i pobierany systematycznie w dawkach podzielonych grozi w jakimś stopniu uszkodzeniem nerek i wątroby. Większe zagrożenie stwarzają połączenia różnorodnych leków zawierających kofeinę, kodeinę i kwas acetylosalicylowy. Stożek motylicy 5 lutego 2014, Doktor No comments Na przednim końcu stożka motylicy znajduje się przyssawka gębowa z otworem prowadzącym do umięśnionej gardzieli i płytkich kieszonek przygardzielowych. Ciągnący się za gardzielą krótki przełyk rozwidla się na poziomie przyssawki brzusznej na dwa główne ślepe pnie jelita, dające boczne odgałęzienia. Protonefry- dialny układ wydalniczy jest dobrze rozwinięty prowadzące od komórek płomykowych drobne kanaliki łączą się i wpadają do dwóch biegnących prawie równolegle w ‚/, przedniej części ciała, blisko linii środkowej lub do głównego kanału wydalni- Motylica jest obojnakiem. Układ rozrodczy męski składa się z dwóch leżących skośnie, jedno na drugim, jąder, będących gruczołami cewkowatymi silnie roz-gałęzionymi czynią one wrażenie jednego narządu. Można je odróżnić u osobników młodocianych, łatwiej zaś u dojrzałych – po istnieniu dwóch głównych przewodów zbierających plemniki z drobniejszych przewodów wyprowadzających i łączących się na poziomie przyssawki brzusznej w nasieniowód, który wchodzi do wnętrza, ja-jowatego kształtu, torebki narządu kopulacyjnego i rozszerza w pęcherzyk nasienny. Ten ostatni przechodzi ku przodowi w wąski przewód wytryskowy, biegnący we wnętrzu męskiego, uzbrojonego w kolce i wysuwalnego cirrusa – męskiego narządu kopulacyjnego tkwiącego w stanie spoczynku również we wnętrzu torebki. Otwór płciowy męski umieszczony jest na dnie zatoki płciowej. Rozgałęziony pojedynczy jajnik leży po prawej stronie ciała przed górnym jądrem. Parzysty rozgałęziony żółtnik rozciąga się po bokach ciała od podstawy stożka aż do końca tylnego. Komórki żółtkowe dostają się przewodami wstępującymi i zstępującymi do dobrze widocznego kanału poprzecznego i nieparzystym krótkim przewodem wspólnym do ootypu. Od ootypu do zatoki płciowej biegnie maci- ca, zakończona metratermem, który służy nie tylko do składania jaj, lecz także wobec braku pochwy jako narząd kopulacyjny żeński. Macica różni się od innych narządów nieco ciemniejszym, złotawobrązowym ubarwieniem i obecnością dość dużych (130-145 pm długości i 70-90 pm średnicy), owalnych, koloru złoci- stożółtego, z wyraźnym wieczkiem jaj. Wewnątrz cienkiej i gładkiej skorupki jajowej znajduje się zygota, otoczona licznymi (do 40) ziarnistymi komórkami żółtkowymi, spełniającymi funkcje ochron- STWARDNIENIE NEREK 8 marca 2014, Doktor No comments Pierwotne stwardnienie nerek (nephioscleiosis genuina, piima- lia) jest następstwem miażdżycowego stwardnienia naczyń nerkowych. Stwardnienie tętnic w nerce prowadzi do zgrubienia ich ścian i znacznego zwężenia ich światła. Następstewm tego jest niedokrwienie nerek. Miąższ nerki ulega zanikowi, tkanka łączna rozrasta się, następnie bliznowacieje, kurczy się, zaciskając światło kanalików i kłębków. Odróżniamy 2 postacie stwardnienia nerek: łagodną i złośliwą. Postać łagodna jest powikłaniem nadciśnienia pierwotnego. Zmiany stwardnieniowe dotyczą tętniczek dużych, co nie upośledza w większym stopniu czynności nerki. Na plan pierwszy wysuwają się zaburzenia krążeniowe – nadciśnienie i przerost komory lewej. Wtórnie sprawność nerek zaczyna się pogarszać, występuje skąpomocz, w moczu pojawia się białko, stopniowo dochodzi do zatrzymania azotowych produktów przemiany materii.